Neefjes

In het noorden van Nederland bedoelen ze met neefjes muggen. Waarschijnlijk omdat neef van oorsprong bloedverwant betekent. Maar daarmee houdt de vergelijking ook wel op. Hoewel ... neefjes kunnen je, net als muggen, aardig van je nachtrust afhouden.

Nachtrust
Dat doen ze niet expres. Die neefjes van mij. Maar als ze er zijn slaap ik nu eenmaal onrustig. Dan ben ik er 's nachts gewoon minimaal twee keer uit om in de logeerruimte de in elkaar gepropte dekbedden weer glad te trekken en ondersteboven liggende ledematen weer recht te duwen. Alles héél behoedzaam uiteraard, want ze zouden er eens wakker van worden ... Dat doen ze gelukkig niet. In de regel slapen ze rustig door en weten ze er 's morgens niets van dat ik over hen gewaakt heb. En zo hoort het ook.

Energie
Vorig weekend had ik er twee over de vloer. Neefjes. De twee jongsten. De allerjongste is inmiddels alweer 8 en zijn broer die met hem mee op logeerpartij was is 16. Maar ze zijn nu eenmaal de twee jongsten. En zo gedragen ze zich ook. Het zijn af en toe net een stel jonge hondjes. Man-o-man wat hebben die boys een hoop energie. Op een gegeven moment hebben we ze letterlijk een paar rondjes in de tuin laten hollen. Daar deden ze uit zichzelf nog opdrukoefeningen bij. Tot grote hilariteit, want één van de twee kwam voor geen millimeter van de grond. Zit in het kind zijn genen. Kan hij niks aan doen. Zijn tante krijgt het ook maar niet voor elkaar. Dat opdrukken.

Programma
Verder bestond het weekendje met de neefjes uit het kijken van een Star Wars dvd, pizza eten uit de doos, met daartegenover een loeigezonde maaltijd met spruitjes (lievelingsgroente van één van de twee en in dit seizoen alleen in diepvriesvorm verkrijgbaar), worteltjes, komkommer (door henzelf meegenomen omdat ik vergeten was er eentje in de boodschappenkar te deponeren), gehalveerde rundervinkjes, rösti en opgebakken krieltjes. Oh en danoontje voor kids toe. Want daar zijn ze natuurlijk nooit te oud voor. En verder moest het terrein waar ik woon natuurlijk uit en te na verkend worden. Kinderboerderij, speelplein bij de school, vleermuizentoren. Heel spannend allemaal.

Grote Pietenhuis
Maar het allerspannendste was natuurlijk een bezoekje aan het Grote Pietenhuis. De jongste is nog een uitgesproken believer. Schattig. Ook schattig hoe mijn uitleggingen, waar overigens geen woord van gelogen was, er als zoete koek in gingen. Nee, Sinterklaas is hier nu niet. Nee, dus hoeven de rode gordijnen er nu ook niet te hangen. We zijn nu gewoon kantoor aan de binnenkant van het gebouw. Dus hoeven we nu ook niet binnen te kijken. Sinterklaas is er toch niet. En als de Sint in het land is, dan mogen wij natuurlijk niet in zijn kamer komen. Dat kan ook niet, want er staan dan overal pieten op de uitkijk. Echt geen woord van gelogen. En het begripvolle, peinzende koppie van hoe dat dan zat was uitgesproken priceless.

Toen ze werden opgehaald wilden ze eigenlijk wel meteen weer voor dit komend weekend boeken. Maar dat stellen we nog even een weekje of drie, vier, vijf uit. Ik heb namelijk sinds vorig weekend een aantal smsjes te pakken van de twee grote pubers met halve aanhang. Ze vinden dat zij nu wel weer aan de beurt zijn. En gelijk hebben ze.

Tante zijn is heerlijk !!

Eéndagsvlieg

Je zal maar een ééndagsvlieg zijn en je dag niet hebben. Aan de andere kant ben je er dan ook gauw vanaf. Van alles wat niet lukken wil. Van gedoe. En van dingen die zo hoognodig moeten.

Routine
Meestal richt ik de dagen aardig routinematig in. Weet ik wat ik allemaal moet doen. Maar soms wordt dat doorbroken met dagen dat ik nauwelijks iets hoef. Nou moet je niet denken dat ik daar heel vrolijk van word. Want dat is dus niet zo. Ik hecht aan het wegwerken van mijn to-do lijst. Van dingen wegstrepen die gedaan zijn. Als ik opeens vrije tijd heb, dan zijn er namelijk té veel dingen die ik leuk vind om te doen. En dan kan ik niet kiezen. Dan ben ik met het ene bezig en bedenk ik hoe het geweest zou zijn als ik het andere gedaan had. Ik ben een lousy ontstresser.

Hortensia's
Lezen is leuk, maar borduren of breien ook. Gamen is misschien nóg leuker. Of één van de nog steeds ingesealde dvd's kijken. Of misschien toch iets knutselen van de bloeiende hortensia's. Dat laatste heb ik vandaag geprobeerd. Nee, je krijgt geen home-made frutsel te zien op een fraaie foto. Want het is totaal mislukt. De regen heeft de bloemknoppen slap gemaakt. En ijzerdraad deed de fragiele bloemstengels alleen maar afbreken. Ik had een paar laag-bij-de-grond hangende takken een verlenging van hun bloemenleven op mijn tafel gegund. Fraai opgestoken in een krans en een glazen potje met waxinelichtje in het midden. Maar de afgeknipte stengels liggen nu in de groenbak. En mijn tafel is leeg.

Statistieken
Tussen het draaien van drie wasmachines door, wilden de scrabblewoorden ook niet in mijn gedachten komen. En mijn Rumblestatistieken zijn abominabel slecht en ver van de top 25 verwijderd. Daar maak ik dan wel weer anderen blij mee, hoop ik. Want die winnen telkens. En dat is dan weer goed voor hún statistieken. Maar voor mij was het vandaag uitgesproken pet.

Renpaard
Nou hoef je niet altijd uit te blinken in wat je doet. Het verhaal van Haru Urara, een Japans renpaard, kwam tijdens mijn nutteloos gelanterfanter weer bovendrijven. Haar naam betekent 'heldere lentebries'. En dat is toepasselijk, want in haar leven wil het maar geen zomer worden. Net als hier in Nederland overigens. Maar dat is een heel ander verhaal. Haru Urara heeft nog nooit één wedstrijd gewonnen. Sterker nog: van alle 106 wedstrijden die ze gelopen heeft, heeft ze er 106 verloren. Ze heeft het nu over een andere boeg gegooid en speelt mee in een reclamespotje voor een Japanse supermarktketen. Sinds haar actricecarrière moedigen kinderen en hun ouders haar aan op de renbaan. En ze zetten hun geld niet in op haar winst, maar op haar verlies. Keer op keer doet ze haar uiterste best en loopt ze zo hard ze kan. En dat is even belangrijk, zo niet belangrijker dan winnen. Ze is in Japan het symbool geworden voor 'veel geluk'. En nu zijn er plannen om een verfilming van haar leven te maken. Het over haar geschreven liedje 'Ooit zal ik winnen' is inmiddels een tophit in Japan.

 

Vandaag had ik mijn dag niet. Dat moge duidelijk zijn. Maar morgen is er weer een dag. En in tegenstelling tot de ééndagsvlieg, valt er voor mij nog heel wat van te maken. Zelfs bij de woordenspelletjes ...