Eéndagsvlieg

Je zal maar een ééndagsvlieg zijn en je dag niet hebben. Aan de andere kant ben je er dan ook gauw vanaf. Van alles wat niet lukken wil. Van gedoe. En van dingen die zo hoognodig moeten.

Routine
Meestal richt ik de dagen aardig routinematig in. Weet ik wat ik allemaal moet doen. Maar soms wordt dat doorbroken met dagen dat ik nauwelijks iets hoef. Nou moet je niet denken dat ik daar heel vrolijk van word. Want dat is dus niet zo. Ik hecht aan het wegwerken van mijn to-do lijst. Van dingen wegstrepen die gedaan zijn. Als ik opeens vrije tijd heb, dan zijn er namelijk té veel dingen die ik leuk vind om te doen. En dan kan ik niet kiezen. Dan ben ik met het ene bezig en bedenk ik hoe het geweest zou zijn als ik het andere gedaan had. Ik ben een lousy ontstresser.

Hortensia's
Lezen is leuk, maar borduren of breien ook. Gamen is misschien nóg leuker. Of één van de nog steeds ingesealde dvd's kijken. Of misschien toch iets knutselen van de bloeiende hortensia's. Dat laatste heb ik vandaag geprobeerd. Nee, je krijgt geen home-made frutsel te zien op een fraaie foto. Want het is totaal mislukt. De regen heeft de bloemknoppen slap gemaakt. En ijzerdraad deed de fragiele bloemstengels alleen maar afbreken. Ik had een paar laag-bij-de-grond hangende takken een verlenging van hun bloemenleven op mijn tafel gegund. Fraai opgestoken in een krans en een glazen potje met waxinelichtje in het midden. Maar de afgeknipte stengels liggen nu in de groenbak. En mijn tafel is leeg.

Statistieken
Tussen het draaien van drie wasmachines door, wilden de scrabblewoorden ook niet in mijn gedachten komen. En mijn Rumblestatistieken zijn abominabel slecht en ver van de top 25 verwijderd. Daar maak ik dan wel weer anderen blij mee, hoop ik. Want die winnen telkens. En dat is dan weer goed voor hún statistieken. Maar voor mij was het vandaag uitgesproken pet.

Renpaard
Nou hoef je niet altijd uit te blinken in wat je doet. Het verhaal van Haru Urara, een Japans renpaard, kwam tijdens mijn nutteloos gelanterfanter weer bovendrijven. Haar naam betekent 'heldere lentebries'. En dat is toepasselijk, want in haar leven wil het maar geen zomer worden. Net als hier in Nederland overigens. Maar dat is een heel ander verhaal. Haru Urara heeft nog nooit één wedstrijd gewonnen. Sterker nog: van alle 106 wedstrijden die ze gelopen heeft, heeft ze er 106 verloren. Ze heeft het nu over een andere boeg gegooid en speelt mee in een reclamespotje voor een Japanse supermarktketen. Sinds haar actricecarrière moedigen kinderen en hun ouders haar aan op de renbaan. En ze zetten hun geld niet in op haar winst, maar op haar verlies. Keer op keer doet ze haar uiterste best en loopt ze zo hard ze kan. En dat is even belangrijk, zo niet belangrijker dan winnen. Ze is in Japan het symbool geworden voor 'veel geluk'. En nu zijn er plannen om een verfilming van haar leven te maken. Het over haar geschreven liedje 'Ooit zal ik winnen' is inmiddels een tophit in Japan.

 

Vandaag had ik mijn dag niet. Dat moge duidelijk zijn. Maar morgen is er weer een dag. En in tegenstelling tot de ééndagsvlieg, valt er voor mij nog heel wat van te maken. Zelfs bij de woordenspelletjes ...