donderdag 31 juli 2014

CAL

Dat woord kwam ik meerdere malen tegen op een aantal handwerksites. CAL. Geen flauw idee waar ze het over hadden. Maar de plaatjes die er bij gepost worden zijn des te duidelijker. Prachtige gehaakte dekens alla grootmoedersstijl. In alle kleuren en kleurencombinaties die je maar bedenken kunt.

Merklap
Vroeger moest ik op de handwerkles een borduurlap maken van allemaal verschillende borduursteken in een paar kleuren. Als je dat onder de knie had, kon je aan de merklap. Heel vroeger werd dat geloof ik alleen in rood gedaan. Maar in mijn tijd mocht dat met meer kleurtjes. Ik heb hem nog steeds. Netjes opgevouwen in een la, samen met een heleboel andere handgemaakte attributen die die la nimmer uitkomen. Maar hé, het was vreselijk leuk om ze te maken! De CAL is een soort merklap, maar dan met allemaal verschillende haaksteken. De een ziet er nog ingewikkelder uit dan de ander. Maar als je maar stap voor stap doet wat de beschrijving zegt, dan kom je er vanzelf uit. Of je ontdekt een fout in de beschrijving. En dan meldt je dat en dan komt er een rectificatie in het patroon ;-) Oók als je niet veel haakervaring hebt is het best te doen. Alleen wist ik nog steeds niet waarom ze het maaksel CAL noemen?!

Totdat ik er al lezende achter kwam dat het om een Engelse afkorting gaat. De dekens worden per jaar ontworpen en de patronen worden vertaald naar het Nederlands en dan uitgegeven onder de namen CAL2014, CAL2013, en ik weet niet hoe ver terug. De Engelse afkorting staat voor Crochet Along. Als ik het goed begrepen heb tenminste. Oftewel: haak maar aan.

Haakvirus
En nu heb ik het haakvirus te pakken. Ik snap opeens mijn oma zaliger. Die zat ook hele dagen achterelkaar te haken. Ik heb nog steeds een beddensprei van haar in gebruik. Van ongebleekte katoen. Ouderwetser kan haast niet. En van mijn overgrootmoeder heb ik nog een klein gehaakt kleedje. Het bijzondere daaraan is dat ze het gehaakt heeft toen ze 91 was en bijna blind. Het kleedje is echter foutloos. Maar ja, dat krijg je kennelijk als je al vanaf je 5de aan het haken bent. Ik ben dus van meerdere kanten behept met haakgenen. En inderdaad: het is vreselijk leuk om te doen.

Nieuwe ontstresser
En ik snap nu ook waarom mijn oma's zo aan het haken waren. Deze week las ik een kort artikeltje met de intrigerende kop: haken/breien is de nieuwe ontstresser. En dat klopt. Want op een gegeven moment heb je de steken onder de knie en kan je ze moeiteloos herhalen. Door de herhaling van dezelfde handelingen, die onder je handen een prachtig geheel gaan vormen, kom je in een soort cadans die je rust geeft. Daardoor krijg je plotseling ruimte om na te denken over dingen en zet je zaken voor jezelf op een rijtje. Je bent creatief bezig en tegelijkertijd ontspan je je hersenpan. Alleen bestaat er natuurlijk wel het gevaar dat je er zo in op gaat, dat je er een brei-arm of haakvinger aan overhoudt. Maar voor alles geldt dat je er niet te fanatiek in moet worden. Dus telt dat ook voor haken. Al is het nog zo leuk. En denk nou niet dat haken alleen voor dames is. Ik heb al diverse heren hun zelfgehaakte creaties zien posten op de sites.

Mijn CAL deken vordert gestaag. Zelfs zo gestaag dat ik er ernstig over nadenk om een tweede op te starten. Want de nieuwe haaksteken worden slechts per week aangeleverd. Elke vrijdag wordt het huiswerk losgelaten en kun je de volgende stekenopdracht downloaden.We zitten nu in haakweek 30. Ik had heel wat in te halen toen ik er aan begon. Maar je snapt het zeker al wel: ik ben helemaal bij ...















2 opmerkingen:

  1. Heerlijk hé haken, inderdaad de nieuwe ontstresser.
    Ik had de deken al af voordat ik de CAL ontdekte, omdat ik het patroon ergens op het WWW vond en meteen een soort van verliefd was op de deken. Maar als ik lees/zie hoeveel mensen de deken aan het haken zijn.
    En al die verschillende kleuren combinaties.
    Groetjes,
    Marja Rijnsburger

    BeantwoordenVerwijderen
  2. leuke blog, ik vondt u via andere blogger..zal zeker volgen...groetjes

    BeantwoordenVerwijderen