Dat zeg ik ...

Wie kent ze niet? De twee typetjes van de Gamma reclames, die er helaas in 2010 na 14 jaar mee gestopt zijn. De klussende buurman Sjaak en de immer secure Freek Wíllem. Een echt favoriet spotje had ik niet, hoewel ik sommige vondsten meer dan subliem vond. Zoals die uit 2008 van de troonrede, met Freek Willem op de troon die ons aansprak met Klusgenoten, terwijl Sjaak naast hem stond met een lint schuin over zijn shirt, waarop te lezen stond Very Sjerp.

Nieuw spotje
Mochten Freek Willem en Sjaak alsnog gecharterd worden om de Gamma ouderwets onder de aandacht te brengen, dan heb ik hèt script voor een nieuw spotje voor ze. Jullie zijn hierbij mijn getuigen, dat het ècht uit míjn eigen ervaring komt bij de Gamma hier om de hoek. We hoefden alleen maar 'even' een plaatje Trespa. Want manlief heeft besloten om zijn schildertechnieken op een paneel uit te proberen. En na enige tips van hulpvaardigen en doe-het-zelfexperts op het gebied van schilderen, besloot hij om het er op te wagen. De Trespa was vlug gevonden. Maar toen ...

Snijkosten
De plaat die we uit de stelling plukten moest nog wel even op maat gesneden worden. Dus in de rij bij de verzaagcorner. Slechts twee wachtenden voor ons. Dus dat viel nog mee. De plank werd keurig verzaagd op de gewenste centimeters en er werd een bon voor bij de kassa uitgeschreven. Want als ze dat niet doen, dan plukken onverlaten doodleuk twee extra planken uit het schap en leveren zo drie platen voor de prijs van één aan de kassa af. Dus de bon moest wel secuur. Zodat de drie onderdelen maar voor één uitleg vatbaar waren. Hoe verzin je het ...

Klantenpas
Aansluiten bij de kassarij dus. Met z'n zevenen bij één geopende kassa. Er werd een tweede kassa geopend en een oudere dame blèrde vanuit de achterhoede dat zíj nu aan de beurt waren. Ze toog man en kar met afgeprijsde tuinspullen mee en denderde de pasgeopende kassa door. Wij bleven maar in de rij waar we stonden. Hadden we achteraf wellicht beter niet kunnen doen. Murphy's law loert ook óveral om de hoek. Enfin, toen we eindelijk aan de beurt waren, werd er gevraagd of we een klantenpas hadden. Nee dus. "Nou, dan moet er zaagbijdrage bij op." Oké. Dus werd er drie keer zaagkosten aangeslagen. Waarop mijn eega vroeg:"Hoezo drie keer?" "Nou .. u moet zaagbijdrage betalen, want u heeft geen klantenpas." "Ja, dat snap ik, maar hoezo drie keer dan?" Vertwijfeld keek de cassière naar de drie planken. Tsja ... drie planken ... "Maar daar is dan toch maar twéé keer de zaagmachine doorheen gegaan?" "U moet zaagbijdrage betalen en als u het er niet mee eens bent, dan is dáár de Servicebalie." Oké...

Servicebalie
Omdat het toch zowat om de prijs van een half pak melk ging en omdat we de tijd hadden en omdat die panelen anders onterecht duur uitvielen, zijn we in de rij bij de klantenbalie gaan staan. Tsjaa ...  vijf wachtende klanten en één hulpvaardige jongeman die niet gek te maken was en op zijn gemak teruggeleverde attributen in de verpakkingen stond te proppen. Zijn collega was even een ouder echtpaar helpen, die wat tuinmeubelen hadden aangeschaft. Alleen waren het een beetje veel tuinmeubelen voor een beetje een te krappe auto ... Terwijl we nog stonden te wachten kwam de collega terug de winkel in. Het bleek dezelfde man te zijn als die onze Trespaplaat had staan versnijden. Zijn wenkbrauwen gingen omhoog toen hij ons zag staan en wij legden uit waarom we in de rij stonden. Hij liep rood aan van ergernis en zei dat hij juist géén verzaagkosten had gerekend voor 'dat stukkie plaat'. Tegen zijn collega zei hij dat we het hele zaagbijdragebedrag terug moesten krijgen.

Teruggaaf
Toen we uiteindelijk, na zeker 20 minuten als het niet langer was, aan de beurt waren, bleek dat nog niet zo'n makkelijk karwei te zijn. De scanner 'pakte' het niet. En bij de andere kassa ook niet. Wat nu? "Nou, dan geef ik u wel een tegoedbon terug, als u dat goed vind." Ja hoor, dat vonden we prima. "Ja, alleen krijgt u dan wel het dubbele bedrag in een tegoedbon, want een klein bedrag 'pakt' hij niet. Wie of wat 'hij' dan ook mocht zijn. Nou, geen probleem hoor. Dan maar het dubbele bedrag. "Maar eh ... had ik de tegenwoordigheid van geest ... voor die tegoedbonnen ...  heb ik daar dan een klantenpas bij nodig?" Ja, dat had ik daar bij nodig. "Ja maar, die heb ik dus niet." "Oh maar als u die niet heeft, moet u zaagbijdrage betalen." Jaha... dat snappen we, maar niet drie keer voor twee keer doorzagen. Toch ??!! "Eh ja, maar mijn collega zei dat u het hele bedrag terug moest krijgen, dus dan loop ik wel even naar de betreffende kassa." Oké ...

Dat zeg ik ...
Bij de kassa konden er alleen tegoedbonnen van weer een ander bedrag worden uitgedraaid. Geld cash teruggeven deden ze niet aan, want dan klopte de kassa niet meer. Maar voor een tegoedbon heb ik toch een klantenpas nodig ?? "Oh ja. Nou weet u wat..." En toen kreeg ik een formuliertje onder mijn neus geschoven. "Als u die even voor mij invult, dan gaan we het anders doen." ( Intussen werd de rij wachtenden er echt niet kleiner op, maar een kniesoor die daar op let) Nadat ik mijn gegevens had ingevuld, kreeg ik een klantenpas toegeschoven. Waar hij die zo snel vandaan toverde mag Joost weten, maar toen ging het opeens héél snel. De nummers werden overgeschreven en daarna ingescand en toen kreeg in contanten (!!) het hele verzaagbedrag cash uitgekeerd. "Nou, dankjewel, maar eh .. hoezo nu wel cash en hoezo nu het hele bedrag en niet voor die ene derde misrekening dan?" "U heeft nu toch een klantenpas? Dan hoeft u geen verzaagkosten te betalen." Ja ja ... duidelijk ...
Dus : mocht je een Gamma boodschap nodig hebben, zorg dan dat je een gratis klantenkaart bemachtigt. Het geeft je niet alleen korting, maar bespaart je óók nog eens zeeën van tijd, verbijstering en ergernis.

Dat zeg ik ... Gamma !