Wordfeud

Vorig weekend waren we op bezoek bij vrienden. Toen we gezellig aan de koffie zaten, piepte de I-Pad die op de bankleuning lag. Met een grijns werd de Pad opgepakt en er verscheen een kruiswoordpuzzelachtig scherm. Na toegekeken te hebben, begon ik me uiteraard met de neer te leggen mogelijkheden te bemoeien en voor ik het wist zat ík met het ding in mijn handen mijn brein te breken op veel te veel klinkers en een Q.

Scrabble
Het heeft in mijn beleving veel weg van Scrabble. Dat deden we vroeger thuis. Vaak. We waren zelfs één van de eersten die zo'n houten draaikruis hadden, waarmee je het Scrabblebord naar de volgende speler toe kon draaien. Onderin de doos liggen nog steeds de optelbriefjes van de scores van mijn moeder, zus en diverse logees, die er ook aan moesten geloven. Pure nostalgie, om de handschriften terug te zien van sommigen die er allang niet meer zijn. Word ik wel een beetje weemoedig van. Ik kan me de sfeer van een potje Scrabble nog levendig voor de geest halen.

Cellogoegen
Toen het fenomeen Scrabble pas op de markt verscheen, weidden ook cabaretiers daar een deel van hun speeches aan. Zo noemde Toon Hermans het al gauw 'cellogoegen', omdat er de meest wonderlijke woorden werden neergelegd. Woorden werden ter plekke verzonnen en menig ruzie ontstond. Wij speelden het thuis met de Dikke Van Dale. Als het dáár in stond, mocht het. Behalve afkortingen, daar deden we niet aan. Maar cellogoegen is er met Wordfeud niet meer bij. Als de Van Apple het woord niet kent, keurt hij het gewoon niet goed en mag je iets nieuws verzinnen. Heel vervelend, want sommige woorden die vroeger bij ons thuis wèl mochten, krijg ik nu dus doodleuk teruggekaatst.

Helper
Inmiddels bestaat er uiteraard wèl een helper. Het gaat zelfs zó ver, dat je de helper gewoon je spel kan laten overnemen. Als je wilt, berekent hij de beste kansen voor je met de letters die je hebt en zegt hij ook waar je ze kwijt kan. En hij bedenkt de woorden natuurlijk voor je. Ik vraag me wel af wat dan nog de gein van het hele spel is. Tenzij je alleen maar wenst te winnen, zonder je hersenen te gebruiken natuurlijk. Zoiets als een trilplaat als je af wilt vallen en daar zelf niet echt iets voor wilt doen. Tegen het eerste liep mijn nichtje afgelopen week soort van tegenaan. Een random speler wilde met haar de strijd wel aan. Zij speelt het nog een moeilijkheidsgraadje hoger dan ik, want zij speelt het in het Engels. Goed om je Engels bij te houden, dat wèl. En heel internationaal natuurlijk. Maar lastig. Dat ondervond zij ook. Haar tegenspeler leek er totaal geen moeite mee te hebben. Het ene gecompliceerde woord na het andere verscheen en al gauw liep zij al mijlen ver achter qua score. Op een gegeven moment was er een zodanige achterstand, dat er totaal geen lol meer aan was en zij er de brui aan wilde geven. Het spel kent ook een chatfunctie. En toen zij het spel wilde afbreken, kreeg ze een scheldkannonade over zich heen in het meest gebrekkige Engels dat je je voor kunt stellen. Het was al een breinbreker op zich om het te ontwarren. Hoezo helpfunctie ingeschakeld?

WFftw
Maar het is natuurlijk wel de lol om je woorden zodanig te kiezen en neer te leggen dat je wint. Wordfeud for the win! Sinds vorig weekend ben ik dus ook 'om'. Diezelfde avond kreeg ik een tweede I-Pad in handen en zaten wij met z'n tweeën héél gezellig op de bank te Wordfeuden, terwijl de andere twee zaten mee te genieten zeg maar. Eenmaal thuis is het spel voor mij gedownload. En sindsdien speel ik op de I-Pad van mijn wederhelft, want ik heb zo'n ding (nog) niet. Heel apart overigens om te Scrabbelen, zo blijf ik het toch maar noemen, op afstand. Ik ga er vanuit dat mijn 'tegenstander' de helper niet gebruikt. En als dat wèl het geval is, dan is het nog een uitdaging op zich om de helper te slim af te zijn natuurlijk. Wij spelen het gelukkig in het Nederlands. De eerste partij heb ik uit handen moeten geven. De tweede heb ik gewonnen. Toen mijn medespeler daarna om revanche vroeg, ben ik spoorslags op zoek gegaan naar hoe ik moest 'inviten'. Het eindresultaat was dat er 3 (!!!) invites uit zijn gegaan. Eens een noob ... En uiteindelijk spelen we nu dus 3 tegelijk. Mijn medespeler speelt overigens 6 partijen tegelijk. Maar ik hou het voorlopig maar bij één opponent. Lastig zat. De uitdaging voor mijn medespeler is om de 500 punten te passeren. Tot nu toe blijven we ergens tussen de 300 en 400 hangen. Dus dat blijft nog wel even een uitdaging. Althans, voor wie met mij als tegenspeler aan de slag is. Maar eh ... ik hoor een piep geloof ik ... dus ik ga even kijken of ik al weer ben ...