Koelkast

Als het er buiten fris en fruitig uitziet, zoals vandaag, dan krijg ik alijd een onbedaarlijke aandrang om dat voor binnen ook zo regelen. Nu is zondag altijd wel mijn huishoud- en poetsdag, maar vandaag had het een extra dimensie. De koelkast stond op het program. En dat was niet zomaar.

Zeventje
Nee, er kwamen niet spontaan groene beestjes uitlopen. Of nog enger: witte! Eigenlijk was het nog wel redelijk gesteld met mijn koelkast en kleingebruik vriezertje. Ik zou het nog best een zeventje hebben kunnen geven. Maar schoon moest 'ie. En wel vandaag. Want het was moederdag vandaag.

Tantedag
Ik ben zelf geen moeder, wel tante. Maar dat telt niet voor de commercie op moederdag. Hoewel tantedag een gat in de commerciele markt is, als je het mij vraagt. Moederdag vroeger thuis bestond meestal uit cadeautjes op bed of bij het ontbijt beneden. Wij deden niet aan het gekruimel tussen de lakens van een ontbijt-op-bed sessie. En ik heb er nog steeds een hekel aan. Niet aan mij besteed. Cadeautjes op bed wel. Of iets 's avonds op je hoofdkussen vinden. Hint hint.

Moederdag
En dan bestond de dag verder meestal uit iets lekkers bij de koffie en voor 's avonds iets van de chinees. We hadden één oudmoeder (oma) in huis en aan de ander werd meestal de dag tevoren een bezoekje gebracht. Toen ze beiden nog leefden dan. Maar voor de rest was het een gewone zondag, die we op normale wijze doorbrachten. Dat betekende dus huis- en huishoudelijk werk. Maar toen ik ouder werd en mijn zus het huis al uit was, vond ik dat ik ook best iets extra's kon doen voor moeder op moederdag. Dat kreeg de vorm van, hoe raad je het zo, de koelkast uitruimen, uitsoppen en weer inruimen. Een klus waar ze zelf niet veel tijd voor had. Mijn moeder was verloskundige. En tussen het meer dan 5.000 baby's in haar uppie op de wereld helpen zetten door, was er nooit veel tijd en ruimte voor dergelijke klussen, die geen onderbrekingen dulden.

Koelkast traditie
Moederdag associeer ik dus al enige tijd met de koelkast onder handen nemen. Ach, ik ben gekkere tradities tegengekomen hoor ...
En aangezien mijn moeder er al 15 jaar niet meer is, zet ik de traditie in mijn eigen huis voort. Waarbij ik dan uiteraard wél aan haar denk. Aan hoe ze er op haar knieën bij kwam zitten. Om de sopdoek aan te reiken. Om te ontleden welke kliek ik zojuist gevonden had en van wanneer die ook alweer stamde. Met het beoordelen of iets nog goed genoeg was voor een volgende koelkastronde. Of dat het linea recta naar de composthoop moest. Met het weer aangeven van de spullen die terug mochten. Haar aanwijzingen van wat waar moest staan, omdat ze anders wéér zou vergeten dat ze het nog ergens in de koelkast had. Dat soort dingen denk ik dan.

Ik vier moederdag op geheel eigen wijze. Én mijn koelkast kan er weer een tijdje tegen ...