Zondag

Het is zondag. Maar geef mij maar maandag, eerlijk gezegd. Zondag vond ik vroeger thuis al niks en tegenwoordig is dat niet heel veel beter.

Vloer
Op de eerste dag van de week werd vroeger bij ons thuis het huis met bezemen gekeerd. Letterlijk. De visite van de dag ervoor liet meestal wel sporen van aanwezigheid na, onder andere op de ongelijke natuurstenen tegelvloer. Bovendien hadden wij een kat, dus dat stofte en haarde best als je dat niet bijhield. Na het vegen werd er gestofzuigd en daarna gedweild. Dan glom de hele vloer weer antraciet glimmend en brak je bijna je nek als je niet oppaste en afgeleid werd door al dat schoons. Want, zoals gezegd: de vloer was ongelijk. Dat is hij nog overigens. Een volgende bewoner moet er mijns inziens eerst een egaliseerschuurmachine, of hoe zo'n ding heten mag, overheen halen. Hoewel de 'charme' van de oneffenheden uit de natuur dan natuurlijk wel verloren gaan.

Koffiepauze
Na het vegen, zuigen, dweilen van de vloer was er meestal eerst koffie. Met de restjes koek van de dag er voor. Daar kregen we dan altijd een schoteltje mèt servet bij. Want om nu de vloer meteen weer onder te kruimelen ...

En na de koffiepauze werden mijn zus en ik geacht aan het huiswerk te gaan, of anderszins nuttig bezig te zijn. Mijn vader bekeek dan meestal een Krimi uit de oude doos op een Duitse zender. De zeer oude doos, mag ik wel zeggen, met fenomenen als Heinz Rühmann. Ja, ik kan het ook niet helpen dat die man zo heette. Als kind heb ik heel wat Duits gezien op teevee. Al was het maar omdat ik dat interessanter vond dan mijn huiswerk. Of poetswerk. Want vaak ging mijn moeder aan de tafel het koper en/of zilver zitten poetsen op zondagmiddag. Met een schuin oog op Heinz en consorten.

Rommelig
Zondag is ook nu vaak een rommelige dag bij mij. Behalve als er iets werkgerelateerds te doen is, ben ik meestal ook wel huishoudelijk bezig. De wasmachine heeft een paar keer ijverig staan draaien en mijn wasrek hangt weer overvol. En, geheel in navolging van mijn moeder, doe ik vaak op zondag ook 'iets extra's'. Zonder meneer Rühmann. Ik kan geloof ik niet eens een Duitse zender krijgen via mijn abonnement. Maar ik heb me er ook nog niet heel erg in verdiept.

Kleefpasta
Momenteel staat er een pan chutney te pruttelen. Als extraatje. Ik heb net lege potjes uit de hete soda gehaald en ze goed afgespoeld. Staan ze maar vast klaar als de chutney op smaak en op dikte is. Maar oh-oh wat een ellendige potjes had ik deze ronde. En ik vond ze nog wel zo leuk, van dat Italiaanse merk. Past net zo mooi bij chutney, had ik bedacht. Alleen zaten de etiketten, die er normaal gesproken zó affloepen door de soda, er dit keer muurvast op verkleefd. Eindelijk waren de etiketten eraf, maar het plakspul nog niet. Ik heb geloof ik wel 40 minuten in de keuken staan soppen en boenen op de lege potjes. Het leek verdraaid wel koper poetsen, zoveel 'body' moest ik er op zetten. Totdat ik het lumineuze idee kreeg om er een mesje bij te pakken. Toen verdween de kleefpasta als sneeuw voor de zon. Had ik dat maar eerder bedacht. Maar ach, je moet wat te doen hebben hè, zo op een zondag ...

Morgen is het gelukkig weer maandag. Ik hou van 'gewoon' !