maandag 24 maart 2014

Pilletjes

In mijn familie komen nogal wat kwaaltjes voor. En aangezien daar nu veel meer over bekend is dan zo'n vijftig jaar geleden, doe ik aan voorzorgsmaatregelen. Niet alleen eet- en beweeggewoonten horen daarbij. Sinds een jaar of twee doe ik ook mee met een huisartsenprogramma. Zij houden mij in de gaten met af en toe een controle en het bijsturen met een pilletje. En ik volg braaf de adviezen. Vooral ook omdat het lijkt te helpen.

Op
Nu waren de pilletjes op en kon ik via de herhaalreceptenlijn een nieuwe voorraad bestellen. Zo gezegd, zo gedaan. Bij de apotheek kreeg ik echter een heel ander merk voorgeschoteld. 'Dat zijn ze niet hoor', en ik haalde het doosje van wat het wèl moest zijn uit mijn tas. 'Ja, deze zijn het wèl, maar van een ander merk', kreeg ik als antwoord. 'Oh, maar kan ik niet gewoon krijgen wat ik altijd heb? Ik ben namelijk nogal allergisch voor wat stofjes en dit pilletje gaat goed'. Nee, dat kon niet, want de verzekering vergoedt het oude merk niet meer. 'Maar als ik ze nou zelf betaal dan?' Nee, dat kon ook niet.

Opgelost
Na enig soebatten nam ik één doosje mee en niet drie, met de afspraak dat als het goed ging ik die andere twee doosjes alsnog zou ophalen. Maar het ging natuurlijk niet goed. Na vier pilletjes had mijn lijf er meer dan genoeg van. Ik zal je de details besparen, maar neem van mij aan dat het geen fijn weekend was. Maar ik zat er wel een beetje mee, want wat nu? Ik heb de huisartsenpost gebeld en het verhaal uitgelegd aan de assistente. Geen idee namelijk of je daar nu een huisarts in zijn/haar kostbare tijd mee moet lastigvallen. De assistente was meteen op mijn hand. 'Nee hoor, dat gaan we anders doen', zei ze. 'Vanaf nu staat er in uw dossier dat u alleen díe pilletjes krijgt. Ik typ het opnieuw in en vanaf morgen kunt u ze afhalen bij de apotheek. Als het via de huisarts gaat zijn we zo veertien dagen verder, omdat er dan een intolerantierapport moet komen en ik kan zo al zien wat dat gaat opleveren. Dus ik verander het en dan is het in orde.' Nou fijn. Opgelost ...

Glazig
De volgende dag stond ik tegenover dezelfde apothekersassistente. Ze kende me nog. En daar kwam ze aan met mijn nieuwe bestelling. 'Ja, eh, maar dit zijn die verkeerde pilletjes...' 'Ja, maar de verzekering vergoedt het anders niet.' 'Nee, dat weet ik, maar ik heb overleg gehad met de huisartsenpost, want ik heb last van bijwerkingen en daarom mag ik voortaan dat andere merk weer'. 'Nee, maar u heeft nog twee doosjes hiervan tegoed.' 'Ja, maar ik verdraag ze niet en als de verzekering een intolerantierapport wil, dan geven ze dat via de huisarts.' Glazige ogen staarden mij aan. 'Uw verzekering vergoedt alleen dit merk. Er zitten dezelfde stoffen in'. Klopt. Maar wel andere bindmiddelen. En die gaan mis.

Alarmbellen
Er werd iemand anders bijgehaald en ik deed mijn relaas nogmaals. 'Oh, geen probleem hoor, dan passen we het aan. Het gaat niet om acute medicijnen, maar om preventieve en dat kan wel veranderd worden ...' Je vraagt je toch serieus af wat er zou gebeuren als je wèl acute medicijnen nodig hebt. Dan zou je toch ernstig in de problemen zitten. Ik hoop van harte nóóit acute medicijnen nodig te hebben. Sowieso niet, maar met deze voorkennis al helemaal niet!

De apothekersassistente haalde mijn vertrouwde merk voor mij op, uit een grote uitschuifla. In de computers van apothekers staat voortaan met grote rode letters dat ik alleen dát merk mag. Dus bij welke apotheek ik voortaan ook kom, als het goed is gaat er een alarmbel af als iemand mij een ander merk dreigt mee te geven. Nadat ze me het scherm had laten zien en me de doosjes mee gaf, haalde ze met een grote zucht haar schouders op en zei: 'Ach, het is denk ik ook wel goed zo. Het ene merk of het andere maakt in uw geval niet veel uit hoor. Ze kosten namelijk precies hetzelfde!'

... prik mij maar lek. Maar dan wel voor een nieuwe bloedtest. Misschien heb ik die pilletjes onderhand wel helemaal niet meer nodig. En als dat wèl zo is, dan houd ik fijn mijn eigen merk. En als de verzekering gaat zeuren, dan heb ik 1) in no time een intolerantieverklaring en 2) de wetenschap dat het geen klont uitmaakt. Ze kosten toch hetzelfde ...


Geen opmerkingen:

Een reactie posten